Geachte Heer,
Graag wil ik opnieuw solliciteren naar de functie van echtgenoot van Arnold.
Dit is voor mij de laatste mogelijkheid, de tranen zijn op, de tijd dringt.
Zes en half jaar geleden heeft U ons bij elkaar gebracht op een aparte manier, ondanks dat het begin wat stroefjes ging ben ik al gauw heel veel van hem gaan houden.
Ook zijn kinderen werden vanuit mijn hart geboren, ondanks dat zijn zoon toch wel even moeite had met ‘dat vrolijke mens die zo anders was als zijn echte moeder’.
Vaak heb hem ik onderschat, deze jongen heeft een spierziekte en is dus niet zoals andere kinderen. Dat hij toch wel erg gek op me was bewees de prachtige lieve kerstkaart die ik van hem mocht ontvangen.
Dat er veel problemen waren was duidelijk, maar problemen zijn er om opgelost te worden. Ik heb mijn baan opgezegd en werd niet alleen bonusmoeder maar ook de rechterhand van Arnold.
Na een sprookjesachtig huwelijk op het strand begon het ’echte’ leven, wat niet echt gemakkelijk was. Ik verloor mijn spiritualiteit en er bleek steeds grotere problemen op ons pad te komen. Het lukte me wel om de zaak weer vlot te trekken maar er was altijd wel weer wat. Arnold leunde helemaal op mij en dat benauwde me wel. Van de buiten wereld kreeg ik vaak te horen dat ik het wel erg zwaar had en dat ik best meer steun mocht verwachten. Echte liefde is onvoorwaardelijke liefde dus niet zeuren en doorgaan, U Here geeft niemand een leven dat ze niet aan kunnen.
Ik vond het heerlijk dat Arnold op vakantie ging met zijn vrienden en kinderen, dan kon ik hier thuis even weer de puntjes op de i zetten. Ik genoot van onze tijd samen, samen wandelen met onze honden, samen spelletjes doen of gewoon heerlijk samen zijn.
Arnold was zo blij met me dat ik zoveel voor hem deed en vergat nooit te zeggen ‘ik hou van je’ en ‘wij gaan nooit uit elkaar’. Ook de kinderen gaven wij deze bevestiging in hun toch wel een beetje onstabiele leven.
Vorig jaar april kregen wij het vreselijke nieuws te horen dat de moeder van Daan en Zilver, de ex van Arnold, niet meer lang te leven zou hebben. De kanker zit door haar hele lichaam. Natuurlijk waren de kinderen verdrietig maar zij zouden bij ons komen wonen en uiteindelijk zou ik ze adopteren als er dan wat met Arnold zou gebeuren – God behoede – ze bij me konden blijven. Ondanks dat het verdriet groot was, moedigde ik ze aan om er nog een mooie tijd van te maken en als ze troost nodig hadden was ik er voor ze. Ook dat heb ik aan hun moeder geschreven.
Op de zaak ging het ook niet goed, er waren/zijn veel financiële problemen en ik zette alle zeilen bij op het op te lossen. Zonder steun van wie dan ook.
Alsof dat niet genoeg was stierf onze alle grootste lieve hond van de 1 op de andere dag.
2 weken later kregen we ruzie, ik kon niet meer was aan het eind van mijn Latijn en was boos en verdrietig. Daan zijn gezondheid ging hard achteruit en een operatie moest gepland worden. Dit zou betekenen dat niet alleen zijn moeder zorg nodig had maar hij ook.
‘Vrienden’ gingen zich ermee bemoeien en na een heftige ruzie op zondagavond, omhelsde Arnold me maandagochtend en verzekerde dat het allemaal goed kwam, we houden toch van elkaar. Dat was 10 juni en ik heb hem niet weer gezien of gehoord.
Here, ik hoef u niet te vertellen wat er daarna gebeurd is, U heeft de respectloze acties gezien, de mensen die zich tegen mij keerden, het verdriet van de kinderen, onze ouders en natuurlijk van mij. Ik kan mij niet herinneren zoveel gehuild te hebben zo machteloos te zijn geweest en bij tijden zo boos. Gelukkig hielden mijn honden en een paar oprechte vrienden me op de been. Hoe vreemd, in 1 klap mijn man, mijn gezin en mijn werk kwijt.
De wildste verhalen gingen er rond maar ik besloot me terug te trekken, Arnold de ruimte te geven en hem liefdevolle berichtjes te sturen, dit kon toch allemaal opgelost worden? We zijn volwassen mensen en echte liefde overwint alles.
Ik kwam zijn zieke ex vrouw in het bos tegen, het gaat redelijk met haar maar Daan krijgt 14 februari wel die vreselijke operatie. Over onze breuk is niet gepraat, ze zag ons huwelijk toch al nooit zo zitten, ook omdat de kinderen het bij ons wel erg leuk vonden.
Het enige positieve was, dat ik de weg naar U weer terug vond God. Ik las alle beloftes wat betreft het huwelijk en zijn problemen (God kan herstellen wat gebroken is en het omdraaien naar iets geweldigs (Joel), wat God heeft samengebracht, kan niets uiteen brengen, geen enkele situatie is te slecht opdat God het niet kan herstellen en genezing brengen, God zal nooit mij verlaten en ook niet mijn huwelijk), heb mijn leven onder een vergrootglas gelegd.
De mensen die ik moest vergeven heb ik vergeven, ik ben in liefde gaan leven en aan een ieder die hulp nodig had mij aangeboden. Ik heb het huis op orde gebracht, mijn gezondheid, gebeden, gebeden en nogmaals gebeden. Als de kinderen bij me kwamen geen kwaad woord over hun vader. Ik heb een Noveen kaars gebrand, gevast en gebeden, gebeden.
Totdat ik toch donderdag bij de advocaat terecht kwam, Arnold heeft en mijn ontslag en de scheiding aangevraagd. Vier uur lang vertelde de advocaat mij mijn rechten op werk en scheiding en iedere minuut heb ik U aangeroepen mij Heer. De advocaat zij dat ik realistisch moet zijn hij geloofde niet in wonderen, ik wel omdat ik in U geloof Here, (U bent groot, U bent God, U bent wonderen, God kan als Hij dat wil alles op slag veranderen).
Er is dus nu een vacature, eigenlijk 2, maar 1 is genoeg, dus God ik solliciteer bij deze. Zoals U weet voldoe ik aan de functieomschrijving. Ik ben liefdevol, geduldig, kan goed luisteren, gepassioneerd en vrolijk. Ik woon nog steeds in ons huis waar het gezellig is, schoon is en een ieder kan komen die daar behoefte aan heeft.
Ik kan Daan straks (14 febr) steunen in zijn moeilijke periode in het ziekenhuis, ik kan zijn moeder niet vervangen als zij overlijdt, maar wel van hen houden en verzorgen zoals zij altijd gedaan heeft en in haar glorie de kinderen tot prachtige volwassenen maken.
Ik kan er zijn voor de zaak, als geen ander weet ik wat er speelt en hoe we problemen kunnen oplossen, als geen ander kan ik ondersteunen en meedenken en als geen ander kan ik het allemaal wat makkelijker maken.
Ik kan er zijn voor Arnold, de liefde van mijn leven, ik zie nu in waar ik het beter had moeten doen, ik kan hem troosten en helpen, ik weet nu wat mijn prioriteiten zijn en ondanks alles deze doorstart kan maken. Ik ben goed zoals ik ben want U Here heeft leven in mij geblazen en dat heef U niet voor niets gedaan.
Het salaris wat ik vraag is niet veel. Het mogen invullen van deze vacatures en de kans die U mij daarin geeft is de beloning. Ik ben ook al tevreden met een jaarcontract mocht U mij toch niet goed genoeg vinden voor deze positie, stap ik in liefde en met opgeheven hoofd op.
Ik heb de mensen allang vergeven die mij de afgelopen maanden de rug toe hebben gedraaid en er niet voor me waren zoals ik er altijd voor hen was. Hey iemand is natuurlijk ook gezelliger met een goede baan en een vrolijk humeur.
Ook Arnold heb ik allang vergeven hoe hij me heeft laat zitten, hij heeft op dit moment de verkeerde mensen om zich heen.
Ik luister niet naar de mensen die mij voor gek verklaren omdat ik hem nu toch nog terug wil ondanks alles wat hij ‘geflikt’ heeft. Dat is tussen U en mij.
Ik weet dat als U ergens een deur dicht gooit er een raam open gaat. Ik weet dat u misschien een veel betere toekomst voor mij heeft, maar Here ik wil graag weer door dat raam naar binnen naar ‘mijn’ gezin, naar ‘mijn’ zaak. Ik geloof en verklaar dat dit echt is wat ik wil, ik ben hiermee meer dan gezegend. En nogmaals mocht U denken dat ik niet geschikt ben voor deze ‘functie’ kunt U mij er naar een tijdje weer vanaf halen, maar ik zal U niet teleurstellen.
Lieve God, de Baas van het Universum, de Schepper van mijn leven, mijn Hemelse Vader, ik smeek u met gevouwen handen op mijn knieën, gunt U mij de kans om deze vacatures te vervullen, een doorstart van ons huwelijk, laat dankzij ons mensen weer in U en Uw wonderen geloven (zelfs de doorgewinterde advocaat).
Uw reactie zie ik, hopelijk op korte termijn, met belangstelling tegemoet,
Uw liefdevolle kandidaat
Alie
AMEN
