Judas Iskariot is een van de meest beruchte figuren in het Nieuwe Testament van de Bijbel, vooral bekend als de discipel die Jezus Christus verraadde. Hier is wat de Bijbel zegt over Judas:
- Discipel van Jezus: Judas was een van de twaalf oorspronkelijke discipelen van Jezus Christus, die door Jezus zelf werden uitgekozen om Hem te volgen en te leren van Zijn leringen.
- De verrader: Judas is vooral bekend om zijn verraad aan Jezus. Volgens de evangeliën heeft hij Jezus voor dertig zilverstukken verraden aan de hoofdpriesters en oudsten (Matteüs 26:14-16).
- De kus van Judas: Het verraad werd voltrokken met een kus. Judas had de autoriteiten verteld dat de persoon die hij zou kussen, Jezus was, wat leidde tot Jezus’ arrestatie (Matteüs 26:47-49).
- Berouw en zelfmoord: Nadat hij besefte wat de consequenties van zijn verraad waren, kreeg Judas berouw en probeerde de zilverstukken terug te geven. Toen de hoofdpriesters en oudsten het geld niet terug wilden nemen, gooide hij het in de tempel, liep weg en pleegde zelfmoord door ophanging (Matteüs 27:3-5).
- Veld van Bloed: Het geld dat Judas had teruggegeven, werd gebruikt om een pottenbakkersveld te kopen als begraafplaats voor vreemdelingen, wat bekend werd als het “Veld van Bloed” (Matteüs 27:6-10).
- Judas’ rol in Gods plan: In sommige passages wordt gesuggereerd dat Judas’ verraad deel uitmaakte van het goddelijke plan voor de redding van de mensheid. Bijvoorbeeld, Jezus zei tijdens het Laatste Avondmaal dat “de Zoon des mensen gaat, zoals over Hem geschreven staat, maar wee die man door wie de Zoon des mensen verraden wordt! Het zou beter voor hem zijn als die man niet geboren was” (Marcus 14:21).
- Vervanging door Matthias: Na Judas’ dood kozen de overgebleven apostelen Matthias om zijn plaats in te nemen, zodat het aantal van de twaalf apostelen weer compleet zou zijn (Handelingen 1:15-26).
Judas Iskariot’s verhaal dient als een krachtige waarschuwing in de christelijke traditie over de gevaren van verraad, hebzucht en het verlies van geloof. Zijn rol in de passie van Christus is onderwerp van veel theologische discussies en interpretaties, variërend van vragen over vrije wil tot de soevereiniteit van God in het heilsplan.
