Lieve God Wat ben ik blij om U te kennen

Lieve God,

Het is nu 23.53 en ik zat aan U te denken. Wat ben ik blij om U te kennen.
Ik zat te denken hoe mooi het zal zijn als ik bij U ben. Naast u slapen als een klein kind. Uw armen om me heen. Met U samen aan tafel heerlijk eten. Het liefst zou ik deze leven verlaten en bij U zijn. Niet om zelfmoord te plegen hoor, maar ik hoop stiekem op een natuurlijke dood of dat ik een ziekte word getroffen. Waarom? Ik wil gewoon bij U zijn. Ik vind mijn leven wel leuk hoor. Maar ik mis U.
Zoveel.

Het gemis is soms te groot. Hoe dat komt, dat weet ik niet. Het kan zijn dat ik psychisch niet in orde ben. Ik heb wel een diagnose schizofrenie. Alleen ik hoor letterlijk niets wat mensen niet kunnen horen. Of ik zie niks wat andere mensen niet zien. Wel voel ik dat er over me word gestreden. De duivel strijd over mij met U God! Ik wil de duivel niet kennen God. Ik wil U kennen.

Het is een soort geestelijke strijd. De soort stemmen in je hoofd van zeg maar de duivel en die zegt steeds: Kom bij mij! Je kan bij mij liefde vinden. Ik vind het zo moeilijk op dat moment en dan zou ik willen sterker in mijn schoenen staan. Op dit moment wil ik dan U kiezen en niet twijfelen.

Ik noem die soort stemmen een gezwel in mijn hoofd of een gezwel in mijn gedachten. Het zijn echt wrede stemmen. Want als ik op inga dan laten ze hun aard ‘zien’. Zien bedoel ik dan met mijn gedachten die ik in beelden denk. Ik zie ze niet letterlijk voor me maar dan in mijn hoofd. Vreemd is het dan. Soms word ik in mijn leven moe door dit soort toestanden. Ik mag eigenlijk niet klagen, want ik heb U leren kennen. Ik heb U voor mijn 21^ste niet gekend. U heeft me gewoon gered van mijn oude leven. Waar ik in de religie Hindoeisme Goden aanbad, die ik 20 jaar lang steeds aan dacht waarom krijg ik niet? Waarom haten mensen me? Toen ik naar de kerk ging, wauw dat was mooi. Rust ligt daar.
Ik vind ook rust in de natuur God. Ik zie wat U voor ons gemaakt heeft. Als ik naar mijn handpalmen kijkt en de lijntjes goed bekijkt dan denk ik: wauw wat bent U zo creatief om in details alles mooi te maken.

Omdat ik vind dat schizofrenie niet bij me past wil ik stiekem een ernstige ziekte hebben, waarin ik me kan vinden. Dat ik denk, dus daar komen ze vandaan. En dat ik spoedig gaat overlijden en dan bij U komt. Het klinkt vrij ernstig dat ik zo zegt. Ik ben niet bang voor doodgaan. Ik wil ook niet zelfmoord plegen, omdat ik dan mijn ouders en andere dierbare pijn zal doen. Maar ik zou een vreedzame dood willen hebben. Maar het is Uw wil. U beslis of ik doodga of niet. Als het Uw wil is dat ik moet blijven leven, wil ik mezelf zetten voor een goeie doel. Mensen helpen met ziekte bijvoorbeeld. Verpleegkunde zoiets. Als ik niet in dit leven ga trouwen dan zou ik in de klooster willen wonen. Mijn leven aan U geven. Het is nu 00.20 uur. Ik ga slapen. Ik hou van U en wil U in mijn hart koesteren. U bent gewoon een wonder.

Door: M.P